Andrea Nuyt

Hallo, ik ben Andrea Nuyt. Van 1995 tot 2004 heb ik als sprinter veel internationale wedstrijden gereden. Ik heb meegedaan aan de Olympische Spelen in Nagano 1998 en in Salt Lake City 2002. Mijn beste prestaties waren de 2de plaats op het WK sprint in Hamar en mijn Nederlands record op de 500m wat 11 jaar gestaan heeft. Paulien en ik komen allebei uit Gouda waar we opgegroeid zijn en lid waren van schaatsclub Gouda. Wat wij deelden is dat we allebei soms iets harder trainde dan goed voor ons lijf was. Gelukkig bekeek Paulien dat al gauw met een positieve blik in de toekomst. Team Nuyt is voor mij bijzondere mix van hele leuke meiden die er voor elkaar zijn, en we delen een passie voor schaatsen en skiën. Onze vriendschap is enorm waardevol en hecht. Door met elkaar deze Foundation op te zetten en ons in te zetten om geld in te zamelen zodat andere mensen herinneringen kunnen blijven maken, doet onze vriendschap heel goed. We zullen Paulien enorm missen en in ons (gele)hart meedragen.

Ireen Wüst

Hallo, ik ben Ireen Wüst. Als enige dame van Team Nuyt nog steeds actief schaatsster. Ik leerde Paulien kennen in 2005 toen we beide onze doorbraak hadden. Vanaf 2006 werden we ploeggenoten bij de TVM schaatsploeg. Maar niet alleen ploeggenoten, we werden beste maatjes. In 2008 woonden we zelfs naast elkaar en werden we Buuf &Buuf. Behalve buuffies zijn we ook onderdeel van Team Nuyt. Een voor mij hele bijzondere, waardevolle en fijne vriendengroep. Dat we als groep deze Foundation ter nagedachtenis aan Paulien opgezet hebben betekent dan ook heel veel voor mij. Paulien heeft vele mensen geïnspireerd met haar zijn en haar kijk op de wereld. We hopen dat we met de Paulien van Deutekom Foundation hetzelfde kunnen bereiken.

Wieteke Cramer

De voorzitter van Team Nuyt. Ooit heb ik deze titel van Paulien gekregen en ik draag hem nog steeds met trots. Mijn schaatshart lag vroeger bij het allroundschaatsen. Maar waar Paulien sterk en laag in de hoeken zat, waaide ik met hoge hoeken en korte slagen naar snelle tijden. Allebei op onze eigen manier, maar met dezelfde liefde voor de sport. De liefde voor de sport zal nooit over gaan en herleeft zo vaak in onze verhalen en herinneringen. De gouden vriendschap die vanuit de mooiste sport is ontstaan, is een van de meest waardevolle die me is overkomen. Ik blijf de herinneringen van ons 9 koesteren en hoop er nog veel mooie aan toe te voegen.

Sandra ’t Hart

Hoi, ik ben Sandra ’t Hart, ex topsporter langebaan schaatsen en heb daarna nog enkele jaren landelijke marathons gereden. Paulien heb ik leren kennen in de regio top, daarvoor kende we elkaar al een beetje. De regio-top was een opvangnet voor de betere gewestelijke rijders/sters, met een opstap naar de top. Paulien was in mijn ogen echt een vechter, die keihard trainde om de top te bereiken, iets dat ik ook in mijzelf herken. Ook tijdens haar ziekte zagen wij dat terug.

Naast het schaatsen hadden we een echte vriendengroep, met de naam Team Nuyt. We gingen met elkaar skiën, eten, stedentripjes maken en zomaar een dagje plannen om elkaar weer te ontmoeten. Het verlies van Paulien doet ons heel veel pijn en is nog steeds onwerkelijk, we missen haar ontzettend. We zijn met zijn allen nog hechter geworden en ter nagedachtenis aan haar zijn we een actie gestart, om zo wat te kunnen doen tegen deze enorme rot ziekte. Wat zou Paulien enorm dankbaar zijn als we door middel van deze Foundation weer een stap dichterbij komen om de ziekte te kunnen bestrijden.

Els Moeke

Hoi, ik ben Els. Vanaf mijn junioren tijd heb ik tegen Paulien geschaatst. Tijdens een landenwedstrijd in Zweden was ze mijn kamergenoot en heb ik haar echt leren kennen. Vanaf toen kwamen we elkaar vaak tegen op en rond de baan tijdens nationale en internationale wedstrijden. En na mijn schaatscarrière tijdens Team Nuyt uitjes of gewoon voor een kopje koffie rond Amsterdam, waar we toen beide woonden. Ik heb Paulien altijd enorm gewaardeerd als vriendin met haar unieke eigenschap om glimlachend haar eigen (avontuurlijke) weg te gaan en tegelijkertijd altijd vriendelijk in contact te blijven met haar omgeving. Ik ben trots op alle 9 meiden van Team Nuyt en op onze bijzondere vriendschap!

Willeke van Benthem

Hallo, ik ben Willeke van Benthem, 35 jaar. Geschaatst voor Jong Oranje en KNSB Opleidingsploeg. Gespecialiseerd (voor zover van toepassing voor die tijd) naar 500, 1.000 en 1.500 meter. Noodgedwongen moeten stoppen in verband met rugproblemen. Paulien leren kennen van subtopper naar echte topper. Dat laatste zowel op het ijs als daarnaast. Paulien vond het belangrijk dat we haar niet alleen herinneren als de schaatsster, maar ook hoe ze naast de baan was. Zelden bevooroordeeld, tikkeltje chaotisch, maar vooral genieter van de kleine dingen in het leven. Gelukkig hebben we ons gevoel van machteloosheid een klein beetje kunnen omzetten in de Paulien van Deutekom Foundation. Ik ben er trots op dat we door middel van onze stichting kunnen bijdragen aan (long)kankeronderzoek. Hopelijk zorgt de hulp van alle gevers ervoor dat we andermans leven wel kunnen verlengen zodat zij herinneringen kunnen blijven maken.

Mireille Reitsma

Hoi, ik ben Mireille Reitsma. Jarenlang heb ik mijn rondjes gereden in het Langebaanschaatsen en veel 3000m en 5000m tegen Paulien gereden. Vanaf 2008 heb ik mijn ronden verlengd naar de Marathon en was ik vooral liefhebber van wedstrijden op (Nederlands) natuurijs. Op de Weissensee reed ik de wedstrijden waaronder de Alternatieve Elfstedentocht. Met bewondering heb ik gekeken hoe Paulien daar haar 200km volbracht voor skate4air. Team Nuyt is voor mij een hele waardevolle en bijzondere vriendschap waarin we elkaar hebben laten zien er voor elkaar te zijn op al onze momenten.

We missen Paulien

Ingeborg Kroon

Mijn naam is Ingeborg Kroon en ik ben de Benjamin van Team Nuyt. Ik had nooit verwacht om zo’n mooie vriendschap met deze leuke meiden over te houden aan mijn schaatscarrière. Dat we deze foundation hebben opgericht betekent veel voor mij en het voelt bijzonder om iets te kunnen doen tegen longkanker, de ziekte waaraan we onze dierbare vriendin Paulien hebben verloren. Onze geluksringen die ik heb gemaakt herinneren me nog elke dag aan haar onuitwisbare vrolijke lach.